Mε δεδομένο ότι ανεξαρτήτως των πολιτικών ή άλλων εξελίξεων, οι επιχειρήσεις σας θα πρέπει να προχωρήσουν, σας αποστέλλουμε το τελευταίο μας άρθρο σε αυτή τη δεδομένη στιγμή εν μέσω εκλογικής διαδικασίας.
Στα πλαίσια της εξέλιξης της ελληνικής οικονομίας μπορούμε να έχουμε μια απεικόνιση της εξέλιξης του ελληνικού ΑΕΠ, από το 1828 έως το 2050. Η εξέλιξη είναι διαρκής και ανοδική μετά από την μεγάλη κάμψη των τελευταίων ετών.
Ως προς την περαιτέρω εξέλιξη της παραθέτουμε την παρακάτω απεικόνιση που δείχνει τις προβλέψεις των επιμέρους οργανισμών για την εξέλιξη της πραγματικής μας οικονομίας έως το 2020.
Το ζητούμενο πλέον για όλους μας είναι η εξέλιξη της ελληνικής οικονομίας και ιδίως οι τομείς και το μέγεθος της ανάπτυξης.
Η ελληνική οικονομία είναι σε ένα πολύ κρίσιμο μεταβατικό στάδιο. Επρόκειτο για μια οικονομία κατανάλωσης και μη παραγωγικών επενδύσεων (οικοδομικές επιχειρήσεις – κατοικίες). Αυτό οδηγούσε σε ελλείμματα και τελικώς σε υπερδανεισμό κυρίως του κράτους για να καλύψει τα ελλείμματα, αλλά και ενός μεγάλου μέρους των πολιτών για να τροφοδοτήσουν την κατανάλωση. Το μοντέλο αυτό ανάπτυξης ήταν αδιέξοδο και τελικώς οδήγησε στην καταστροφική εξέλιξη των τελευταίων ετών.
Η προσπάθεια και η πολιτική που ακολουθείται είναι να διαμορφωθεί ένα μοντέλο οικονομίας το οποίο να στηρίζεται στις εξής στρατηγικές:
- Εξωστρέφεια.
- Παραγωγικές επενδύσεις.
Για να επιτευχθεί αυτό το μοντέλο είτε πρέπει να παράγεις απολύτως ανταγωνιστικά προϊόντα είτε προϊόντα «value for money», που συνήθως συνεπάγεται φθηνά προϊόντα. Και το φθηνό δεν έχει ποτέ τέλος.
Η νέα οικονομική πολιτική ταυτίζεται με:
- Δημοσιονομική πειθαρχία.
- Βελτίωση ανταγωνιστικότητας.
- Ελεγχόμενα ελλείμματα.
Για να επιτευχθεί λοιπόν αυτό το νέο μοντέλο απαιτούνται:
- Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
- Βελτίωση παραγωγικότητας.
Αυτή είναι κατά την άποψη μας η κατεύθυνση και ίσως το μοναδικό βιώσιμο μοντέλο. Αν συμφωνήσουμε σε αυτό, τότε ο επιχειρηματικός κόσμος οφείλει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Κάθε ανατρεπτική εξέλιξη η οποία θα πηγάζει από εξωγενείς παράγοντες (πολιτικές εξελίξεις κλπ), ασφαλώς μας αφορούν και αλλά δεν μπορούν να επηρεαστούν από εμάς.
Αν το μοντέλο είναι προσανατολισμένο σε μη καταναλωτικές δαπάνες, οι επιχειρήσεις που στηρίζονται αποκλειστικά στην ελληνική αγορά και επομένως στην κατανάλωση, θα πρέπει αν μη τι άλλο να προβληματιστούν έντονα.
Είναι προφανές ότι έχει ήδη μειωθεί η ζήτηση και αυτό με πιο αργή τάση οδηγεί σε μείωση της προσφοράς, αφού μια σειρά από επιχειρήσεις δεν αντέχουν. Προφανώς όμως δεν μπορούμε να περιμένουμε να μην αντέξει ο άλλος για να αντέξουμε εμείς. Αυτό είναι λάθος ως λογική.
Η στρατηγική θα πρέπει να είναι η επένδυση στα στοιχεία βιωσιμότητας και η διαρκής προσαρμογή στα νέα δεδομένα. Στοιχεία όπως:
- Ανταγωνιστικότητα.
- Βελτίωση παραγωγικότητας.
- Καινοτομία.
- Εξωστρέφεια.
δεν είναι πολυτέλεια, αλλά αυτονόητη πολιτική βιωσιμότητας. Θα έπρεπε ανέκαθεν να είναι, αλλά η προγενέστερη στρέβλωση οδηγούσε σε επανάπαυση. Παράλληλα οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις υποτίθεται ότι θα μεταβάλλουν τις τιμές των προϊόντων των εμπορεύσιμων κλάδων έναντι των μη εμπορεύσιμων κλάδων (κυρίως κατοικίες). Έτσι θα αρχίζουν να παράγονται κατάλληλα επιχειρηματικά σήματα -που θα οδηγήσουν την οικονομία να επενδύει σε παραγωγικούς εμπορεύσιμους τομείς- και θα οδηγήσει σε αύξηση της παραγωγικότητας. Δεδομένου δε ότι το εξωτερικό ισοζύγιο θα έχει σημαντικά βελτιωθεί, θα δημιουργούνται σημαντικά πλεονάσματα αποταμιεύσεων προς επενδύσεις. Σε αυτή την στροφή προς την παραγωγή και τις επενδύσεις θα πρέπει έγκαιρα οι επιχειρήσεις να πάρουν θέση και να μην είναι θεατές. Προφανέστατα βέβαια για να επιτευχτεί τούτο θα πρέπει οι επιχειρήσεις να είναι απαλλαγμένες από τα «δεινά της κρίσεως» και να υπάρχει ένα υγιές τραπεζικό σύστημα ικανό να υποστηρίξει επενδύσεις. Κυρίως θα πρέπει να υπάρχει ο αυτονόητος αλλά όχι δεδομένος χρηματοοικονομικός προσανατολισμός με βάσει τα δεδομένα της οικονομίας, του επιμέρους κλάδου και των πραγματικών δυνατοτήτων της επιχείρησης. Ο ενάρετος κύκλος της οικονομίας θα συνοδευτεί από τις ιδιωτικοποιήσεις και τη μείωση του κόστους δανεισμού. Το γεγονός ότι θα βρισκόμαστε σε ένα διεθνές περιβάλλον αυξανόμενων επιτοκίων, ενώ την ίδια στιγμή θα έχουμε μικρά κόστη εξυπηρέτησης δημόσιου χρέους με υπέρ- συγκέντρωση των δανειακών υποχρεώσεων στους Ευρωπαίους θεσμικούς, λειτουργεί θετικά για το αίσθημα ασφάλειας και εμπιστοσύνης. Αυτά θα συνδυαστούν με την προοπτική ύπαρξης ενός εξυγιασμένου τραπεζικού συστήματος, ενώ στην Ευρώπη θα εμφανιστούν πρακτικές τραπεζικού bail-in όπου θα αυξήσουν την ελκυστικότητα του Ελληνικού τραπεζικού συστήματος άρα και την εισροή εξωτερικών κεφαλαίων.
- Επιχειρηματική στρατηγική
- Business Plan
- Χρηματοοικονομική διοίκηση
- Πιστοληπτική αξιολόγηση
- Λογιστική εποπτεία και απεικόνιση
- Φορολογική επιβάρυνση
- Εταιρικά ομόλογα
- Επενδυτικά κεφάλαια
- Venture Capitals
- Ιδιωτικά κεφάλαια
Είναι δεδομένο ότι βρισκόμαστε ανεξαρτήτως των πολιτικών ή άλλων εξελίξεων σε ένα μεταβατικό στάδιο και οφείλουμε να είμαστε σε διαρκή εγρήγορση και σε διαρκή προσαρμογή έναντι των μεταβαλλόμενων εξελίξεων.
Για την «Business Support Services»
