Το επιχειρηματικό περιβάλλον διαμορφώνεται από τις μικροοικονομικές αλλά και τις μακροοικονομικές εξελίξεις. Μια επιχειρηματική μονάδα προφανώς δεν έχει ούτε το ρόλο αλλά ούτε και τη δυνατότητα, να επηρεάσει το χρηματοοικονομικό περιβάλλον παρά μόνο όσο είναι η επίδραση της δράσης της στο συνολικό Α.Ε.Π.
Η κρίση ανέδειξε πέρα από τις μεγάλες αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας, σημαντικές αδυναμίες σε μέρος των επιχειρήσεων. Αναδείχθηκε ελλιπή ανταγωνιστικότητα και παραγωγικότητα, προσανατολισμός κυρίως αν όχι αποκλειστικά προς την ελληνική αγορά, προσφορά προϊόντων αγοράς άκρατου ανταγωνισμού, ελλιπή στελέχωση, αδυναμία στο υψηλό επίπεδο management με στοιχεία συγκεντρωτισμού, κακή δομή κεφαλαίων και μέτρια διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον ένα μικρό μέρος επιχειρήσεων το οποίο εφάρμοζε τις βασικές αρχές της επιχειρηματικότητας, δικαιώθηκε για τη δράση της. Τούτο καθότι τα προηγούμενα έτη και κυρίως τα έτη 2000-2008, έννοιες όπως πιστοδοτική πολιτική, οικονομική διεύθυνση, risk management, κοστολόγηση, ακόμα και budget, cash flow, λειτουργική ρευστότητα θεωρούνταν μάλλον υπερβολικές ενασχολήσεις, αν όχι χάσιμο χρόνου. Όλα κινούνταν στη λογική της μάλλον δεδομένης αύξησης των πωλήσεων. Όσοι τα εφάρμοζαν θεωρούνταν μάλλον υπερβολικοί.
Αποδείχθηκε όμως ότι οι επιχειρήσεις που είχαν τις δομές, την μηχανογραφική οργάνωση, την στελέχωση και κυρίως την πίστη στην εφαρμογή των βασικών αρχών της επιχειρηματικότητας, είναι αυτές που σήμερα όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν ακόμα πρόβλημα αλλά αντιθέτως με βάση την έννοια της αναλογικότητας είναι σε ισχυρότερη θέση από ποτέ.
Από τις υπόλοιπες ένα μέρος παραδόθηκε στην λανθασμένη λειτουργική τους δράση και ένα έτερο μέρος αφού κατανόησε τα αδύνατα σημεία, προσαρμόστηκε και έδρασε σε μια πιο οργανωμένη και πιο λειτουργική δομή. Κατανόηση – προσαρμογή – δράση.
Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και σήμερα συναντούμε λογικές παλαιότερης εποχής. Επιχειρήσεις, επιχειρηματίες, στελέχη ή ακόμα και εργαζόμενοι οι οποίοι κινούνται ωσάν να μην έχει αλλάξει κάτι στην παγκόσμια και ιδίως στην ελληνική οικονομία. Όσο τα χρόνια περνούν, αυτό γίνεται όλο και σπανιότερο επειδή μάλλον οι μη προσαρμοζόμενες επιχειρηματικές δομές δυστυχώς χάνουν τη μάχη με την βιωσιμότητα.
Η επιχείρηση είναι ένας ζωντανός οργανισμός ο οποίος οφείλει διαρκώς να προσαρμόζεται στα δεδομένα της αγοράς.
Επιχειρηματικότητα και management:
Ο επιχειρηματίας είναι ο οραματιστής, εκείνο το ανήσυχο πνεύμα το οποίο αναζητά διαρκώς ευκαιρίες και έχει την ικανότητα και δύναμη να αναλάβει το ρίσκο να εφαρμόσει την ιδέα που διαμορφώθηκε στο νου του. Σήμερα θα πρέπει να απαγκιστρωθεί από την καθημερινότητα. Η υπερβολική ενασχόληση του ίδιου του επιχειρηματία με τομείς όπως ο οικονομικός, η διαχείριση των τραπεζών και το cash flow, η «τύχη της επιταγής», προφανώς λόγω έλλειψης της δομής υποστήριξης αυτών των τομέων η την έλλειψη εμπιστοσύνης του σε αυτούς τους τομείς, είναι ενάντια στην ίδια την επιχειρηματικότητα. Οφείλει λοιπόν ο σύγχρονος επιχειρηματίας να επιστρέψει στην επιχειρηματικότητα. Έχουμε ανάγκη την δημιουργικότητα του.
Παράλληλα πρέπει να τεθεί σε λειτουργία μια ομάδα ανθρώπων η οποία θα βοηθά στο ανώτερο επίπεδο το management. Σίγουρα τα πολλά μυαλά και οι πολλές απόψεις είναι καλύτερες από το ένα μυαλό και την μια σκέψη. Η ομαδικότητα θα πρέπει να διεισδύσει περισσότερο στον τρόπο δράσεως.
Επιχειρηματική στρατηγική:
Οι επιχειρήσεις οφείλουν άμεσα να απευθυνθούν σε μεγαλύτερες αγορές. Η ελληνική αγορά είναι μια μικρή αγορά με μεγάλο ανταγωνισμό και σημαντικές παθογένειές. Βασική στρατηγική πρέπει να είναι η αύξηση της επιχειρηματικής αγοράς, του ζωτικού επιχειρηματικού χώρου.
Όσες λόγω αντικειμένου απευθύνονται στην εσωτερική αγορά οφείλουν να δώσουν έμφαση στην διασπορά του αντικειμένου: Το εισόδημα έχει πληγεί και ο Έλληνας δεν έχει την ίδια αγοραστική δύναμη σήμερα. Επομένως μόνο με τον εμπλουτισμό του αντικειμένου τους μπορεί να αντιμετωπιστεί η δεδομένη κάμψη πωλήσεων στο κύριο τομέα.
Όσες απευθύνονται στην εξωτερική αγορά, οφείλουν να συνεχίσουν την επιτυχή τους διείσδυση. Η ένταξη μας στο € και στην ευρωπαϊκή ενοποίηση μας δίνει τη δυνατότητα διαρκής διείσδυσης, αν είμαστε ανταγωνιστικοί.
Όλες θα πρέπει να δίνουν έμφαση στα βασικότερα στοιχεία: την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα.
Δομή και επάνδρωση:
Αποδείχθηκε με τραγικό τρόπο ότι η έννοια του επιχειρηματία που αναγκάζεται να κάνει τα πάντα δεν μπορεί να λειτουργήσει στην σύγχρονη πολύ απαιτητική επιχειρηματική δράση. Ο επιχειρηματίας χρειάζεται υποστήριξη. Οι επιχειρήσεις πρέπει να έχουν τις βασικές δομές, οικονομική διεύθυνση, εμπορική διεύθυνση, νομικό τμήμα, εσωτερικό έλεγχο κλπ. και κυρίως να αποδίδουν στις δομές αυτές την αξία που απαιτεί η σύγχρονη επιχειρηματικότητα.
Η ύπαρξη οργανογράμματος το οποίο θα τηρεί την λειτουργική του δομή δεν είναι πάντα αυτονόητη αν και είναι ξεκάθαρη η αναγκαιότητα του.
Επάνδρωση οικονομικού τμήματος:
Καθημερινή λειτουργία λογιστηρίου, φορολογικά, εργασιακά, διαχείριση δανείων, κόκκινα δάνεια, σχέσεις με Τράπεζες, κοστολογικά, πιστοδοτική πολιτική, budget, cash flow, μείωση κόστους και τόσα άλλα είναι πρακτικά αδύνατο να εκτελούνται από ένα άτομο όσο ικανό και να είναι πολύ δε περισσότερο από τον λογιστή μόνο του.
Αν αναλογιστούμε ότι η οικονομική διαχείριση είναι σήμερα το πλέον φλέγον ζητούμενο, είναι απολύτως ωφέλιμο για τις επιχειρήσεις να δώσουν την δέουσα έμφαση στο τμήμα αυτό επανδρώνοντας το με ανθρώπους εξειδικευμένους και έμπειρους. Στο τομέα αυτό μπορεί να συμβάλλουν και πάροχοι υπηρεσιών outsourcing οι οποίες μειώνουν το τελικό κόστος έχοντας μάλιστα και πολύ καλή εικόνα της συνολικής αγοράς.
Εμπορικό τμήμα:
Απαιτείται η διαρκή συνεργασία του με το οικονομικό τμήμα αλλά και η ευτυχής διαφωνία του με αυτό. Το εμπορικό τμήμα έχει ορισμένες φορές διαφορετική λογική από την αντίστοιχη του οικονομικού και η επιχείρηση μόνο καρπούς μπορεί να αδράξει μέσα από αυτή τη διαφορετική προσέγγιση μέσα από τη σύνθεση.
Αναλογιζόμενοι όλοι μας τα δεινά που έχουμε υποστεί αυτά τα τελευταία έτη, θα διαπιστώσουμε ότι πέρα από εκείνα τα δεδομένα που δε θα μπορούσαμε εμείς να μεταβάλλουμε, υπάρχουν πολλά από όσα αναφέραμε ενδεικτικά ανωτέρω, στα οποία έχουμε περιθώρια βελτίωσης και το βασικότερο, είναι τομείς οι οποίοι επαφίονται αποκλειστικά στην επιχειρηματική απόφαση και δράση της κάθε μονάδας.
Θα έλεγα ότι προφανώς οφείλουμε να παρακολουθούμε τις ευρύτερες εξελίξεις στην αγορά και να προσαρμοζόμαστε διαρκώς.
Ταυτόχρονα όμως έχουμε το καθήκον να δίνουμε καθημερινή μάχη για την διαρκή βελτίωση των τομέων αυτών που αφορούν αποκλειστικά την δική μας επιχείρηση, την δική μας εταιρεία. Είναι πολύ σημαντικό ότι είναι στο χέρι μας να βελτιώσουμε την επιχείρηση μας σε αυτούς τους τομείς. Μπορεί να μη μπορούμε εμείς να αλλάξουμε την οικονομική πολιτική της χώρας αλλά μπορούμε να αλλάξουμε την οικονομική πολιτική της εταιρείας μας.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία εκτελούμε το καθήκον μας, αυξάνουμε τις πιθανότητες βιωσιμότητας, μεγιστοποιούμε τα οφέλη και διαμορφώνουμε το πεδίο για μια αξιοποίηση της συγκυρίας.
Η ενασχόληση με υπερβολή με το μακροοικονομικό περιβάλλον δεν έχει όφελος, μάλλον μας καταβάλει ψυχολογικά. Ας δώσουμε όλη μας την ενέργεια και δύναμη στην λειτουργία της επιχειρήσεως μας. Εκεί δικαιολογούμαστε να είμαστε υπερβολικοί γιατί θα έχουμε όφελος.
Ευστάθιος Λιακόπουλος
Διευθύνων Σύμβουλος
Business Support Services
www.bssplus.gr
