Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να επιτύχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα μέσα από μια εξαιρετικά σύνθετη και κρίσιμη διαπραγμάτευση. Μπορούμε όμως επίσης αναμφίβολα μέσα από αυτή την επίπονη διαδικασία να διακρίνουμε ορισμένα ήδη παραγόμενα αποτελέσματα αναμένοντας το τελικό αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης. Παράλληλα είναι ορατές οι βασικές γραμμές της στρατηγικής κατεύθυνσης της οικονομικής πολιτικής.
Η διαπραγμάτευση θα τελειώσει κάποια στιγμή, αλλά οι συνέπειες της πορείας έως εκείνη τη στιγμή θα μείνουν. Αμέσως μετά θα βρει εφαρμογή η στρατηγική της οικονομικής πολιτικής είτε αυτή είναι αποδεκτή από κάποιους είτε όχι. Κατά συνέπεια έχει σημασία να καταγράψουμε με ψυχραιμία τόσο τις έως σήμερα συνέπειες, όσο και την λογική της οικονομικής πολιτικής όπως αυτή αναδύεται.
Οι επιπτώσεις τελικώς θα αξιολογηθούν – κριθούν ως προς το εύλογο ή μη των συνεπειών τους, ανάλογα με το τελικό αποτέλεσμα (κυρίως από το ενδεχόμενο ελάφρυνσης του χρέους), ενώ στην παραγόμενη οικονομική στρατηγική οφείλουμε να προσαρμοστούμε και να δράσουμε για να έχουμε ως ιδιώτες και επιχειρήσεις το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα
Βασικές εξελίξεις στην ελληνική οικονομία το τελευταίο πεντάμηνο:
- Αβεβαιότητα και διακοπή των επενδυτικών κινήσεων από το εξωτερικό.
- Δαπανήθηκε κάθε ρευστότητα των δημόσιων ταμείων.
- Σταμάτησαν οι ιδιωτικοποιήσεις.
- Προέκυψε ύφεση έναντι εκτίμησης για ανάπτυξη.
- Εμφανίζεται στρατηγική στροφή προς την εσωτερική κατανάλωση. Υπάρχουν σχετικές δηλώσεις από τα πλέον υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη.
- Αύξηση του δημοσιονομικού κενού.
- Έλλειμμα αντί πλεονάσματος.
- Απόσυρση καταθέσεων από τα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα.
- Ανασφάλεια και στέρηση ρευστότητας.
- Επιδείνωση φήμης για την ελληνική οικονομία και αξιοπιστίας για τη χώρα.
- Επιβάρυνση σε κάθε σενάριο του πακέτου μέτρων.
Στρατηγική οικονομικής πολιτικής όπως αναδύεται από τις ελληνικές προτάσεις:
- Προστασία του ευρύτερου δημοσίου τομέα.
- Αύξηση των δημοσίων δαπανών ή αν μη τι άλλο μη περαιτέρω περιορισμός τους.
- Σημαντική οικονομική επιβάρυνση του συνόλου των πολιτών με την έμμεση φορολογία (βλέπε Φ.Π.Α.).
- Σημαντική επιβάρυνση για τη μεσαία τάξη με μεγάλη αύξηση φορολογίας.
- Περαιτέρω αύξηση των επιβαρύνσεων επί των επιχειρήσεων.
- Σημαντική αύξηση των βαρών επί των συνεπών φορολογουμένων.
- Αδυναμία ελέγχου φοροδιαφυγής.
- Στροφή προς την εσωτερική αγορά.
- Περιορισμός των ιδιωτικοποιήσεων.
Κατά συνέπεια έχοντας αίσθηση και άποψη επί της επερχόμενης οικονομικής πολιτικής, οφείλουμε να προετοιμαζόμαστε για την επόμενη μέρα η οποία κάποια στιγμή – πλέον σύντομα- θα επέλθει.
Είναι φανερό ότι προκύπτει για τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας μια νέα περίοδος μάλλον ύφεσης λόγω και των μέτρων αλλά και μια στροφή της οικονομικής πολιτικής προς τον περιορισμό της ρευστότητας των εισοδημάτων άνω των € 30.000,00, αλλά και των κερδοφόρων επιχειρήσεων ή ελευθέρων επαγγελματιών.
Ο Φορολογικός σχεδιασμός, η κοστολόγηση και η εποπτεία του κεφαλαίου κίνησης χρειάζεται μια επιπρόσθετη επιμέλεια. Ταυτόχρονα η διαφύλαξη της ρευστότητας, ως το απόλυτο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα τα τελευταία χρόνια, γίνεται και από έναν πρόσθετο παράγοντα δυσχερέστερη και συνθετότερη.
Είναι βέβαιο ότι δε μπορούμε να έχουμε ρόλο επί της διαπραγμάτευσης, ούτε επί της οικονομικής πολιτικής, αλλά ασφαλώς μπορούμε και οφείλουμε να δράσουμε επί των δεδομένων που μας αφορούν και έχουν να κάνουν με εμάς.
Ας δράσουμε άμεσα.
Με εκτίμηση
Ευστάθιος Λιακόπουλος
